موفقیت

101 قدم برای زندگی بهتر

963 

(برگرفته از کتاب 101ways to transform your life , اثری از زنده یاد دکتر Wayne Dyer)

بهتر زندگی کردن، شادی، خوشبختی، رضایت و آرامش، آرزوی همه ماست، چه آن را به زبان بیاوریم و چه نیاوریم. اما نکته اینجاست که «اگر همان کار را انجام بدهی که همیشه انجام می دادی، همان نتیجه ای را می گیری که همیشه می گرفتی»، برای ایجاد تحول در زندگی، باید از درونمان شروع کنیم و برخی باورها، عادتها و رفتارهایمان را اصلاح کنیم.

در متن زیر 101 قدم برای دستیابی به زندگی بهتر بیان شده است. مطالعه و تفکر در مورد آنها، مطمئناً زندگی شما را متحول خواهد کرد.

به گفته مرحوم دکتر وین دایر، این نوشته را باید بارها و بارها خواند، نه فقط یکبار. در هر برهه از زندگی ما، علم به موارد مطرح شده در این نوشته، ما را به آرامش و شادی نزدیکتر می کند.

1- با تمام وجود قبول کن و باور داشته باش که در پس هر اتفاق ساده، هر جاندار، هر گیاه و هر مخلوق، روحی بزرگ و محاسباتی پیچیده نهفته است، با گذر زمان و پیشرفت علوم، تنها بخشی از این محاسبات برای انسان روشن و آشکار شده ولی قسمت اعظم آن هنوز ناشناخته است.

محاسبات مربوط به اتم هیدروژن (ساده ترین عنصر طبیعت)، موضوع هزاران تز پایان نامه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری است، ولی همچنان شناخت کاملی از این عنصر در دست نیست.

2- بدان که دروازه آگاهی برای رسیدن به سطح بالاتری از انسانیت و کمال، در درون توست، آن را بیرون از خود جستجو نکن. برای حل هر مشکلی و درمان هر دردی، باید از درون خودت شروع کنی.

3- آگاه باش که در جهان ما چیزی تحت عنوان تصادف و اتفاق وجود ندارد. هر آنچه هست، حضور در مکان و زمان خاص است که ما نام آن را اتفاق می گذاریم. مسئولیت انتخاب زمانها و مکانها، همواره به عهده خود ماست و البته نتایج آنها نیز متوجه خود ماست. آگاه باش که هر اتفاقی، چه خوب و چه بد، درسی برای آموختن دارد. همواره سعی کن این درس را بیاموزی.

انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب همسر، انتخاب شغل و … ، همه اینها عواقبی دارد و خودمان مسئول این عواقب هستیم. دلیل هر یک از موقعیتهای فعلی خود را باید در درونمان جستجو کنیم، نه در بیرون.

در هر هفته حداقل 3 دقیقه را به قدردانی اختصاص بده، از چشمان خود بخاطر ترسیم دنیای بیرون در ذهنت تشکر کن، از قلبت بخاطر رساندن خون و مواد غذایی به تمام اعضای بدنت ممنون باش، از پاهای خودت بخاطر حمل کردن جسمت به هر جا که می خواهی، سپاسگذار باش. وقتی این کار را شروع کنی، خواهی دید به زمان بسیار بیشتر از 3 دقیقه نیاز داری.

4-دیدن و تحسین کردن زیبایی ها را تمرین کن، زیبایی یک منظره، زیبایی یک انسان، زیبایی یک حیوان. هرگز قضاوت نکن، عیب جویی نکن، قضاوتها و عیب جویی ها، تابعی از زمانند، چه بسا موضوعی را قبلا تایید میکردی ولی در حال حاضر بشدت مخالف آن هستی.

5-آرامش و سکوت را تمرین کن، در طول زندگی آرامش داشته باش و قسمتی از آنرا در سکوت سپری کن، با خداوند که منشاء تمام خوبیها و زیباییهاست، درد و دل کن. خواهی دید که راه حل تمام مشکلات، حتی مشکلات مالی، خودشان را به تو نشان می دهند.

6-خودت را بخاطر هر اشتباهی که تا کنون مرتکب شدی، ببخش و بدان که هر اشتباهی که مرتکب شدی، درسی را به تو آموخته، ارزش درسهایی را که آموختی بدان و خودت را متهم نکن. تکرار این جملات که:” نباید اینطور می شد، من حقم این نبود، انصاف نیست و ….”، تنها یک پیغام دارد:

“نظام استوار در جهان هستی درست نیست، آنچه که من می گویم درست است”.

خودت بهتر می دانی که این عبارت چقدر جاهلانه است.

7-این جمله را برای خودت بنویس و در مقابل چشمانت بگذار و همیشه بین:

” اگر فقط بدنبال شادی خودت باشی، شادمانی و خوشبختی از تو می گریزد، ولی اگر در شادی و خوشبختی دیگران بکوشی، آنرا در زندگی خودت پیدا می کنی.”

8-دشمنی با هر دسته و گروهی را کنار بگذار و بدان که همه ما مخلوق یک پروردگاریم، تنها ثمره دشمنی کردن، خسته شدن خودت است. خودت را از اسارت کینه و نفرت آزاد کن. خداوند نمی خواهد ما او را دوست داشته باشیم، و نیازی هم به دوست داشتن ما ندارد. خداوند می خواهد ما یاد بگیریم که یکدیگر را دوست داشته باشیم.

9-تمام شنیده ها و دانسته های خود را مبنی بر محدودیتها و نشدنیها را کنار بگذار، از ابتدا بررسی و تحقیق کن که چه کارهایی شدنی است، در تحقیق خود، شخصا به کسانی مراجعه کن که معجزات را تجربه کرده اند، با کسانی صحبت کن که تجربه ای واقعی دارند و آن تجربه توجیه علمی ندارد.

بعد از انجام این کار، از خودت بپرس آیا کاری نشد دارد؟ از کارهایی که واقعا قادر به انجام آنها هستی، لیست جدیدی تهیه کن.

10-اگر در یک رابطه، از هر نوع، مشکلی داری، بیاموز که بتوانی راجع به این مشکل با طرف مقابل خود صحبت کنی.

انجام این کار زیاد سخت نیست، لازمه آن، حق به جانب نبودن تو قبل از شروع مذاکره، آمادگی برای پذیرش اشتباه خودت ، گوش دادن به تمام صحبتهای شخص مقابل و صبر و حوصله است.

بسیاری از روابط به شکست منتهی می شوند، فقط به این دلیل که طرفین آن رابطه نتوانستند با هم صحبت کنند. دلیل این “نتوانستن” می تواند، خجالت کشیدن، ترس از متهم یا طرد شدن یا مسخره شدن باشد.

11-سبکبار زندگی کن، اسباب بازیهای کودکی، کتابهای دبیرستان، دوچرخه کهنه قدیمی و هر آنچه که واقعا نیاز نداری، نگه ندار. آنها را به کسی ببخش که واقعا به آنها احتیاج دارد و در ازای آن چیزی هم نخواه و به کسی هم نگو که این کار را کردی. خواهی دید که چقدر فضای زندگی تو زیباتر می شود، تمام زمان و انرژی را که برای جابجایی، نگهداری و نظافت آنها بکار می بردی، می توانی برای کارهای سودمند استفاده کنی.

12-خودت باش، با شخصیت واقعی خودت آشتی کن، خودت را دوست بدار و برای دریافت تایید و رضایت دیگران، خودت را عوض نکن. با خودت بگو “من همین هستم که هستم و تا جایی که به کسی آزاری نرسانم این حق را دارم که خودم باشم.”

تنها چیزی که باید رعایت کنی این است که کسی را آزار ندهی.

13-بخاطر داشته باش که آنچه که در فکر توست، در دنیای واقعی نیز نفوذ می کند، همیشه برداشت خوشبینانه ای نسبت به خود و سایرین داشته باش. مراقب فکرها و تخیلات خود باش، فکر کردن مدوام به هر چیزی، چه خوب و چه بد، تو را به آن نزدیک می کند. انتخاب با توست.

14-این باور قدیمی را که می گفت: “از هر چیز زیادش بهتر است.” دور بریز. آیا در این جمله آرامش و آسایش می بینی؟ پول بیشتر، خانه بزرگتر، وسایل بیشتر، آیا در اطرافیان خود، بارها و بارها خلاف این موضوع را ندیدی؟

15-سعی کن با طبیعت آشتی کنی، طبیعت جزئی از وجود توست، به جنگل برو و درختان را تماشا کن، با پای برهنه کنار ساحل قدم بزن، روی چمن دراز بکش. تو هم جزئی از این مجموعه زیبا هستی.

16-بپذیر که تنها مسئول همه اتفاقات خوب و بد زندگی تو، خودت هستی، وضعیت فعلی تو، محصول تمام انتخابهای خودت است. هیچکس مقصر نیست جز خودت. برای بعضی از ما این واقعیت آنقدر تلخ است که نمی خواهیم آنرا بپذیریم، قبول کردن این واقعیت بزرگترین قدم در طول تمام زندگی ماست. نپذیرفتن این واقعیت، ریشه بسیاری از خشمها، کینه ها و دشمنی هاست.

17-همسایه ات را مثل خودت دوست بدار، آنچه را که برای خودت می پسندی، برای او نیز بپسند. در بهترین شرایط زندگی، چه مادی و چه معنوی، اگر همسایه ات از بودن در کنار تو آرامش نداشته باشد، آرامش تو نیز مختل خواهد شد.

18-بزرگتر فکر کن، فکرت رو محدود به محله و منطقه و شهر خودت نکن، ترک و فارس و سیاه و سفید و … ، همه ما مخلوق یک پروردگاریم، عیب جویی و تمسخر مخلوقات خداوند، عین عیب جویی از خود اوست.

19-نسبت به آینده خوشبین باش و آرامشت را حفظ کن، سعی کن از امروز، این ساعت و همین لحظه لذت ببری. لذت بردن و شاد بودن را به بعدها موکول نکن. وقتی با استرس و نگرانی، برای تامین آینده فعالیت کنی و از لحظه لذت نبری، این موضوع عادت تو خواهد شد، آن آینده راحت و لذت بخشی که هم اکنون با استرس و نگرانی برایش تلاش می کنی، هرگز فرا نخواهد رسید.

20-در خودت این عادت رو ایجاد کن که بگذاری اطرافیانت با روش و تلاش خودشان مشکلات خود را حل کنند، آنچه که تو فکر می کنی “درست است” ، “همیشه درست نیست”، البته که خودت بارها این موضوع را فهمیدی!

21-این قانون را همواره در ذهن داشته باش، “در دنیایی که ما زندگی می کنیم، قوانین منظم و پیچیده ای حاکم است که ما بسیاری از آنها را نمی دانیم. این قوانین همواره و در همه جا حاکم هستند و هیچ اشتباهی در آنها نیست.”

22-هر فکر و حتی خیالی که می دانی درست نیست، یا شرافت مندانه نیست، از ذهنت دور کن. تفکرات و تخیلات ما، نقش شگفت انگیزی در شکلگیری شخصیت ما دارند. افکار و تخیلات تو باید با روح تو، و آن تعریفی که تو از خودت داری، همسو باشد. افکار و تخیلات غیر همسو با تو، به مرور زمان تو را خسته می کند.

مهربانی و محبت، یکی از خصلتهای خداوند است که در روح همه ما دمیده شده، هرگز فکر و خیال انتقام، ضرب و شتم، شکستن دل و ناراحت کردن کسی را در سرت نداشته باش.

23-تمرین کن که مرکز توجه و فکرت، خودت نباشی. یک روز با خودت بشمار که چند جمله را با افعال دوم شخص می سازی (می بینی، می خواهی، دوست داری، می روی، می شناسی)، و چند جمله را با افعال اول شخص (می خواهم، دوست دارم، می روم، می شناسم).

سعی کن جملات را با افعال دوم شخص بسازی. توجه بیشتر به دیگران، تو را آزادتر می کند، احساس بهتری خواهی داشت.

24-ملیت، قومیت، نژاد و هر عنوان دیگری را خودمان ساخته ایم، تو تعلقی به آنها نداری، آنها متعلق به تو هستند. فارغ از تمام عنوانها، تو مخلوق خداوند هستی و روح بزرگ و پاک او در تو دمیده شده.

25-اگر به رفتار یا موادی اعتیاد داری، بدان که این اعتیاد جزئی از روح تو نیست. برای آزادی از این اعتیاد از سر منشاء وجودت کمک بگیر، از خداوند کمک بخواه، ” خداوندا، مگر نه اینکه از روح خودت در من دمیدی، این مشکل من جزئی از روح تو نیست، کمکم کن تا از آن آزاد شوم.”

26-احساس ترس و گناه را با مهربانی و بخشش جایگزین کن. احساس گناه و ترس، منشاء بسیاری از تنشها و ناراحتی ها و هدر دهنده انرژی توست. خودت یا هر کسی را که گناهکار می دانی، ببخش و احساس مهربانی و بخشش را جایگزین کن. کار سختی نیست، تمام این اتفاقات در فکر توست، از جابجا کردن یک صندلی در اتاقت نیز راحتتر است، ولی تاثیر بزرگی در زندگی تو خواهد داشت.

27-مرگ را بعنوان بخشی از حیات ابدی خودت بدان، مرگ برای جسم تو نیز اتفاق خواهد افتاد، اما روح تو هرگز نخواهد مرد. روح تو پایانی ندارد، هرگز متولد نشده و هرگز پایانی هم ندارد، روح تو بخشی از روح خداوند است. مرگ دوستان و اعضای خانواده ات را نیز بعنوان بخشی از حیات ابدی آنها بپذیر، بدان که روزی به آنها ملحق خواهی شد.

28-بدان که هر قضاوتی که در مورد سایرین می کنی، تو را یک قدم از رسیدن به آرامش دورتر می کند. نظاره گر باش، زیبایی را تحسین کن، خوبی را تائید کن، چیزی را که به نظر تو خوب نیست، محکوم نکن، راجع به آن قضاوت نکن. تنها چیزی که باید در مورد آن قضاوت کنی، خودت هستی.

29-در طول هر روز، لحظاتی را، هر چند کوتاه، در سکوت بگذران. در این لحظات به فکرها و گفتگوهای درون دلت نیز نپرداز. به روح بزرگی که در توست فکر کن، به روحی که جزئی از روح پروردگار خالق جهانیان است. درک این موضوع که خداوند از روح خود در تو دمیده، رفتار و کردار تو را متحول می کند.

30-هر جا خواستی بین “درست بودن” و”مهربان بودن” انتخاب کنی، همیشه “مهربان بودن” را انتخاب کن، انتخاب درست تری است. بعد از اینکه انجام دادی خودت متوجه خواهی شد. این انتخاب در طول زندگی روزمره، بیش از هر دوره و هر کتابی زندگی تو را متحول خواهد کرد.

31-برای جلب توجه دیگران، یا تحت تاثیر قرار دادن آنها، موضوعات را بزرگ نمایی نکن، موضوعات را تغییر نده. انجام این کار توسط کودکان، زیبا و جذاب است ولی یک بزرگسال با انجام این کار، به خودش می گوید: “من برای جلب توجه دیگران و برای اینکه احساس کنم مهم هستم، مجبورم که دروغ بگویم.”

با تمرین این کار، خودت را بهتر خواهی شناخت. راه واقعی مهم بودن را پیدا خواهی کرد، راهی که در آن با راستگویی بسیار مهمتر خواهی بود.

32-اگر تجربیات و آموخته های تو تا به امروز، برایت آرامش و خوشبختی نیاورده، قبول کن که باید درآنها تجدید نظر کنی. اگر فکر می کردی با بدست آوردن موقعیتی خاص، گرفتن مدرکی تحصیلی، خریدن یک خانه و … ، به آرامش و خوشبختی می رسی، و نرسیدی، باید در طرز فکرت تجدید نظر کنی، همان راه را ادامه نده.

33-تمرین کن که قضاوت نکنی، اگر کسی را دیدی که لباسی پوشیده که تو نمی پوشی، ظاهری دارد که تو نمی پسندی، طوری صحبت می کند که تو دوست نداری و … ، قضاوت نکن. برایش آرزوی موفقیت کن، آرزو کن او نیز به آرامش و خوشبختی برسد. فراموش نکن که روح او نیز، مثل تو، جزئی از روح پروردگار است.

34- الفاظ و لغاتی را که در مورد خودت و زندگیت استفاده می کنی، اصلاح کن. به جای این جملات:

“سعی خودم رو می کنم” ، “نمی دانم، ببینم چه کار می کنم” ، “نمی دونم می تونم یا نه؟”

از این جملات استفاده کن: “مطمئنم که این کار رو می کنم” ، “می دونم، به راحتی از عهدش بر می آم” ، “کاری رو که بخوام، انجام بدم، انجام میدم.”

35-اگر کسی رو دوست داری، پدر، مادر، همسر، فرزند یا حتی دوست، حتما به او بگو که دوستش داری، مهربانی و دوست داشتن اولین و بزرگترین صفت پروردگار است، جزئی از روح توست، از بیان آن نباید بترسی یا خجالت بکشی، با افتخار به هر کسی که دوستش داری بگو: “دوستت دارم”. خداوند بارها و بارها و به هر شکلی به تو گفته که دوستت دارد.

36-هر آنچه قبلا اتفاق افتاده، گذشته، تو هیچ کنترلی روی آن نداری، هیچ تغییری هم نمی توانی در آن ایجاد کنی. افسوس آن را نخور، آنچه را که در گذشته انجام دادی، با دانسته ها و تجربه های آن روز بوده، امروز تو شخص جدیدی هستی با دانسته ها و تجربیات جدید، امروز، اشتباهات گذشته را تکرار نکن.

37-باورهای ناراحت کننده را دور بریز، برای راحت طلبی از این جملات استفاده نکن:”زندگی من همینه که هست” ، “دیگه همینه دیگه” ، “از دست من کاری بر نمیاد”.

توانایی های خودت را دست کم نگیر. همیشه فرصت برای بهتر بودن هست.

38-یک روز کامل را به سکوت بگذران، به هر آنچه می بینی، در درونت ابراز علاقه کن.

39-آگاه باش که حضور تو در این دنیا، هدفی دارد، فقط برای خوردن و خوابیدن و گذران عمر به این دنیا نیامده ای، مطمئن باش برای حضور تو در این دنیا، ماموریتی در نظر گرفته شده، مسلما این ماموریت در حد و اندازه روح بزرگ توست. همین امروز در راستای این ماموریت کاری را به انجام برسان. حتی اگر در حین رانندگی هم می توانی کاری در جهت آن ماموریت بزرگ انجام دهی.

40-همه آنچه که داری و تا کنون درک کرده ای، هدیه ای از طرف خداوند است، تمرین کن که تو هم سخاوتمندانه ببخشی، بدون توقع و چشمداشت ببخش. عوارض خودروی بعد از خودت را پرداخت کن، پارکومتر خودروی ناشناسی را شارژ کن. پاداش تو احساس آرامش و عزت نفس خواهد بود.

41- آرام و صبور باش، بی قراری و اضطراب در رفتار تو، به معنی اعتراض تو نسبت به شرایط و یا بدلیل زیادتر خواستن توست. این شرایط را خودت ایجاد کردی و مسئولیت آن به عهده توست. اضطراب و بی قراری شرایط تو را بدتر می کند.

42-در جریان دعواهای خانوادگی (که برای همه اتفاق می افتد)، برای پنج دقیقه محل را ترک کن، از خداوند بپرس:”خدایا، چرا اکنون در این موقعیت هستم؟ وظیفه من چیست؟ بهترین کاری که می توانم در این موقعیت انجام دهم چیست؟ “. پاسخ سئوالی که می پرسی، به تو الهام خواهد شد.

43-لحظاتی را برای تشکر و قدردانی از خداوند اختصاص بده، تشکر از این همه محبت، تشکر از همه زیباییها، تشکر از همه آنچه که به تو هدیه کرده.

44-سعی کن حق به جانب بودن رو در خودت کمرنگ کنی، در هر مجادله ای سعی نکن ثابت کنی که حتما حرف تو درست است، حتی اگر کسی در خیابان چراغ قرمزی رو عبور کرده و تو را ترسانده، حق به جانب نباش، شاید چراغ را ندیده باشد، شاید مریضی رو به بیمارستان می رساند، شاید مریض و ناراحت است. مطمئن باش کسی که این کار یا امثال آن را انجام می دهد، آرامش ندارد. آیا تو هم باید آرامش خودت را از دست بدهی؟ همه این موارد ممکن است برای خود تو هم اتفاق بیافتد. با این روحیه و طرز فکر، مجادله ها را به راحتی به پایان می رسانی.

45-گاهی دیگران کار را از روی محبت برای تو انجام می دهند، ولی کار آنها خوشایند تو نیست. در این موارد به محبت و علاقه آنها فکر کن و خوشحال باش که اینقدر تو را دوست دارند. با آنها مهربان باش.

46-اگر رفتارها یا عادتهای دیگران که مربوط به خودشان است و تو را ناراحت می کنند، علت را خودت بپرس مثلا: “چرا لهجه یک نفر من را ناراحت می کند؟” پاسخ دادن به این سئوال کار سختی نیست، علت این است که به نظر تو، لهجه تو خوب و لهجه آن شخص بد است، علت، قضاوت تو در مورد لهجه آن شخص است. علت این است که به نظر تو، آن شخص باید تمرین کند تا لهجه ای مثل تو داشته باشد. قضاوت نکن.

47-از خودت بپرس: “چطور میتوانم خدمتی انجام دهم؟” فرصتهای خدمت کردن به دیگران را غنیمت بشمار و استفاده کن، فقط خودت را مرکز توجه قرار نده.

48-هر گاه چهره، بزرگی یا کوچکی اندام شخصی به نظر تو زشت بود، اولا تمرین کن که قضاوت نکنی و ثانیا به یاد بیاور که تو و او، هر دو مخلوق یک پروردگارید.

49-سعی کن افکار منفی، آزار دهنده و افکاری که در آنها رنگ و بویی از مهربانی نیست را در لحظه خطور به ذهنت، بیرون کنی. انجام این تمرین، خیلی زود بصورت عادت تو می شود. تاثیر عمیق آنرا در روز اول تمرین احساس خواهی کرد.

50-بدان که هر آنچه برای یک انسان مضر و آسیب دهنده است، برای تمام انسانها نیز آسیب دهنده و ناراحت کننده است، روح تمام انسانها، از یک سر منشاء است.

51-هر آنچه که آرزو داری، یک شغل، یک همسر، یک موقعیت، ترک مواد و … ، در ذهنت تجسم کن، در آن شغل چه کارهایی خواهی کرد؟ برای انجام آن کار چه لباسی می پوشی؟ مسئولیتهای تو در ان شغل چیست؟ با همسر مورد علاقه ات به کجاها سفر می کنی؟ برای خوشحال کردن و خنداندن او چه کار می کنی؟

همه اینها را تجسم کن، گویی واقعیت پیدا کرده و تو در آن موقعیت هستی. نتیجه این کار، تو را از انجام آن خوشحال خواهد کرد.

واقعیت این است که ضمیر ناخود آگاه ما، بسیار قدرتمند، ولی زود باور است. در حین این تخیلات او باور می کند که همه این اتفاقات افتاده و برای هماهنگ شدن با ضمیر خود آگاه تو (که از نظر او این اتفاقات هنوز نیافتاده)، مجبور است تمام آن تخیلات را به واقعیت تبدیل کند. با قدرت بیکرانی که در ضمیر ناخودآگاه همه ما وجود دارد، هیچ غیر ممکنی وجود ندارد.

52-بشدت مراقب افکار و تخیلات خودت باش، در پشت هر فکری، هر تخیلی و هر رویایی، انرژی نهفته است. رویاهای تو باید با آنچه که می خواهی باشی، همسو باشند.

53-با خداوند جلسات خصوصی داشته باش، با او صحبت کن، تشکر کن، در مشکلات هم از او کمک بخواه. او تواناترین است.

54-معنویت را در خودت تقویت کن، ارتباط خودت را با خداوند قویتر کن.

55-حوادث طبیعی دنیا، از هر نوع، جزئی از نظام پیچیده و کامل جهان هستند، حتی اگر به ضرر ما باشند. از زلزله، سیل، آتشفشان و … ، انتقاد نکن. اگر این حوادث نبودند، هزاران سال پیش نسل موجودات زنده منقرض می شد.

56- این امکان را بررسی کن که تمام عناوین و القابی که تاکنون به تو داده شده را فراموش کنی، امروز، کل گذشته خودت را پاک کنی، در این لحظه، برای خودت زندگی کنی، ببین که واقعا چه هستی و چه می خواهی باشی؟ با انجام این کار احساس آزادی خواهی کرد.

57-لحظاتی را در سکوت بگذران و از تمام کائنات، که به نوعی به تو خدمت می کنند، تشکر کن. از هر چیزی که دیدن، بوییدن، خوردن و آشامیدن آن برای تو لذت بخش است، قدردانی کن.

58-بدان که وجود تو، آنچه که به آن “من” می گویی، یک روح است که این روح یک جسم هم دارد، اینکه فکر کنی تو جسم هستی و این جسم یک روح هم دارد، درست نیست.

روح تو بسیار بزرگتر از جسم توست و قابل اندازه گیری نیست.

59-فکر نکن که اگر با کسی در رابطه ای بوده ای و اکنون آن رابطه به پایان رسیده، تو شکست خورده ای. در زندگی تو و هر کس دیگری، افراد زیادی آمده اند و رفته اند. بعضی افراد کمتر ماندند، بعضی بیشتر. هر کسی، در هر اندازه ای که تا کنون در زندگی تو وارد شده، درسی را به تو آموخته، آیا اینطور نبوده؟ بنابراین تو در هیچ رابطه ای شکست نخورده ای.

60-مطمئن باش که آفرینش تو بیهوده نبوده و نیست، برای انجام ماموریتی به این دنیا پا گذاشتی، این موضوع در مورد همه صادق است. خودت را از هیچکس برتر ندان، حتی از کسی که در خیابان از مردم تقاضای کمک می کند. روح تو و او از یک سرمنشاء است.

61-دوست داشتن را در مرکز تمام رفتارهای خودت قرار بده، دوست داشتن علت هر کاری است که انجام می دهی. اگر برای کسی کاری انجام می دهی، دوستش داری، توقعی هم از او نداری.

62-در تمام ابعاد زندگی، حتی ابعاد مالی و کاری، سادگی را تمرین کن. زندگی ات را بر اساس معادلات ساده ای بنا کن. بعد از انجام این کار، خواهی دید همه آن چیزهایی که با سختی و با راه های پیچیده به دنبال آنها بودی، از جمله پول، خودشان به سراغ تو می آیند.

63-مسئولیت کامل تمام اتفاقات خوب و بد زندگی خودت را به عهده بگیر، چه قبول کنی و چه قبول نکنی، مسئولیت تمام اتفاقات خوب و بد زندگی تو، به عهده خودت است. اما اگر خودت به این آگاهی برسی، چندین مزیت برای تو خواهد داشت: اول اینکه، می دانی سکان زندگی دست توست، از حرکتهای گذشته خودت درس می گیری و برای ادامه راه حتما از آن درسها استفاده می کنی.

دوم اینکه، چون از زیر بار مسئولیت شانه خالی نکرده ای و هیچ عامل خارجی را در زندگی خودت مقصر نمی دانی، در زندگی امروزت دقت و مراقبت بیشتری داری.

64-به چیزهایی که به تو الهام می شود، اعتماد کن، هنگام دعا، تو با خداوند صحبت می کنی، آنچه که به تو الهام می شود، پاسخ خداوند است.

65-به زندگی، سطحی نگاه نکن، همیشه، سطح بالاتری از آگاهی وجود دارد، و تو می توانی آن را درک کنی. بله، قوانین علت و معلول، و کنش و واکنش وجود دارند، اما در سطحی بالاتر، علتهایی بزرگتر هم وجود دارند.

علاوه بر علت و معلول، علتهای بزرگتر را نیز درک کن.

اگر در هنگام رانندگی، خودرویی بدلیل یخ زدگی خیابان از مسیر خارج شده و تصادف می کند، علت این تصادف، فقط یخ زدن خیابان نیست، علتی در سطحی بالاتر هم وجود دارد.

66-احساس موفقیت و خوشبختی یک احساس درونی است، فقط خودت می توانی آنرا ارزیابی کنی، نه دیگران. برای اینکه به دیگران ثابت کنی موفق و خوشبخت هستی، کاری انجام نده، تظاهر به چیزی نکن.

اگر کاری را انجام می دهی، حتما آن را دوست داری، نه اینکه بخواهی به دیگران تظاهر کنی که موفق و خوشبخت هستی.

67-هر فکر منفی که نسبت به کسی داری، در تفکرات تو و برداشت تو از خودت ریشه دارد. آنها را با تفکرات مثبت جایگزین کن. با انجام این کار، اعتماد به نفس و عزت نفس تو افزایش می یابد.

68-هر کسی، در هر اندازه ای که در زندگی تو وارد می شود، ارزشمند است، کسی که خیابان محل سکونت تو را نظافت می کند، به اندازه کسی که در زندگی به تو امید و انگیزه می دهد ارزشمند است. برای همه آنها ارزش و احترام قائل باش. حتی کسانی که از آنها به عنوان شرور و خبیث یاد می کنی، درسهای بزرگی به تو یاد داده اند. آیا اینطور نیست؟

69-فکر نکن هر کاری که انجام می دهی باید به بهترین شکل ممکن انجام شود، بهترین بودن، هیچ جایی برای پیشرفت و لذت بردن برای تو باقی نمی گذارد، مهم این است که هدفی داری و در راستای هدفت کاری انجام می دهی، به تدریج یاد می گیری، لذت می بری و پیشرفت می کنی.

70-باورهای تو، از دیگران به تو متقل شده، ولی علم و دانش را تو خودت به دست می آوری، هرگز به چیزی که می دانی، شک نمی کنی. علم و دانشت را بیشتر از باورهایت پرورش بده، آنها را در اولویت قرار بده.

71-نترس از اینکه دیگران از تو انتقاد کنند، یا تو را تایید نکنند، این موضوع واقعا ترسناک نیست، تو کاری را از روی علاقه، و با هدف انجام می دهی، از خداوند کمک خواستی، تایید را از او بخواه، او همواره در کنار توست، نیاز به تایید دیگران نداری.

72-زیبایی های اطرافت راببین، صدای زیبای یک پرنده، یک زوج خوشبخت که دستان یکدیگر را گرفته اند، مادری که شال خود را دور صورت فرزندش می پیچد، مردی که کار می کند و زندگی خانواده اش را تامین می کند را ببین و تحسین کن. با این کار انرژی زیادی دریافت می کنی، تو هم جزئی از آن زیبایی ها می شوی.

73-هر وقت خواستی حضور خداوند را در وجود خودت درک کنی، به زندگی خودت فکر کن، به این فکر کن که در این لحظه زنده هستی و زندگی می کنی، روح تو، جزئی از روح خداوند است.

74-هویت خودت را با شغلت نشناس، اگر اینطور فکر کنی، روزی که دست از کار بکشی، هیچ چیز نیستی.

75-هر وقت چیزی تو را ناراحت و نگران کرد، با صدای بلند بگو: “من بزرگتر از آن هستم که چیزی بتواند مرا ناراحت کند.” قدر و منزلت تو آنقدر بزرگ و بالاست که چیزی نمی تواند تو را ناراحت کند، فقط کافیست قدر و منزلت خودت را بدانی. کسی که به جایگاه بلند مرتبه خود آگاه است، همه اتفاقات را کوچکتر از آن می بیند که بتوانند او را ناراحت کنند. هر آنچه که در ترافیک خیابانها، در اداره جات و بانکها اتفاق می افتد، کوچکتر از آن است که تو را ناراحت کند.

76-والاترین هدف تو و من، از آمدن به این دنیا، دوست داشتن و دوست داشته شدن است. دانستن این موضوع، تمام رفتارهای تو را متحول می کند. درک همین یک موضوع، به تنهایی تو را سعادتمند می کند.

77-به حرفهای دیگران گوش کن، با دقت این کار را انجام بده، احساس آنها را درک کن، بعد از اتمام حرفهایشان، جمله ای را در مورد آن شخص بگو، مثلا بگو: “خوب… ، شما اینهمه ماجرا داشتید امروز؟! ، کمکی هست که از دست من بر بیاد؟”

منتظر نباش که طرف مقابل حرفش را تمام کند و تو هم داستان خودت را بگویی.

78-بدان که خالصانه ترین عبادت، خدمت به مردم است. هر روز عبادت کن، عبادت خالصانه که برای خداوند انجام می شود، نیازی به تظاهر ندارد. وقت و انرژی خودت را صرف این نکن که دیگران را متقاعد کنی که به مردم خدمت کرده ای، خودت قضاوت کن که چقدر خالصانه عبادت کرده ای. پاداش عبادت خالصانه، احساس آرامش و عزت نفس توست.

79-خودت را در مقام مقایسه با دیگران قرار نده، مقایسه تحصیلات، موقعیت شغلی، درآمد و حتی وضعیت خانوادگی. نتیجه مقایسه خودت با دیگران در هر زمینه ای، آن است که یا خودت را از آنها بالاتر می بینی و یا پایینتر، در هر دو حالت اشتباه کرده ای، در منظر خداوند همه ما یکسان هستیم.

80-تمرین کن که چیزی تو را ناراحت نکند، با چیزی مبارزه نکن، در عوض از چیزی که دوست داری حمایت کن. مبارزه با هر چیزی تو را خسته می کند و حمایت از هر چیزی تو را تقویت می کند. به جای مبارزه با ” خشونت علیه زنان” ، از “حقوق زنان” دفاع کن. ظاهر این دو عمل شبیه به هم است ولی در باطن خیلی تفاوت دارند.

81-نیاز به خود ستایی رو در خودت از بین ببر، کسی نباش که از هر فرصتی برای تعریف و بزرگنمایی خودش استفاده می کند. بیشتر از آنچه می گویی، گوش کن. در جمع بیشتر سعی کن سرگرم شوی، تا اینکه بخواهی سایرین را سرگرم کنی.

82-سخاوتمند باش، بخشندگی از صفات بارز خداوند است، تمرین بخشندگی تو را به خداوند نزدیک می کند. علت اینکه شخصی سخاوتمند است، این نیست که پول زیادی دارد و می بخشد، نه؛ علت این است که روح او ظرفیت تقسیم شادیها و خدمت به دیگران، و حتی شاد کردن روح خودش را دارد.

83-بدان که دوست داشتن، کم خطر ترین و سالم ترین احساس است، نه به چیزی احتیاج دارد و نه شرایط خاصی دارد. ولی قدرتمند ترین احساس توست. انگیزه دوست داشتن، تو را به انجام هر کاری توانا می کند.

84-به اشخاصی که از هر نظر متفاوت از تو هستند، دستور نده، با ایشان با تحکم و تکبر صحبت نکن. با کسانی که از تو کوچک ترند، درآمد کمتری دارند، جایگاه اجتماعی، تحصیلات و خانواده متفاوتی دارند، مهربان باش. موقعیتها، تجربیات و امکانات متفاوتی که در اختیار هر کدام از ما بوده، سر منشاء تفاوتهای امروز ماست. هرگز فراموش نکن که آفردیگار او، همان آفریدگار توست.

85-در روزهای سخت زندگی، که البته برای هر کسی پیش آمده و باز هم خواهد آمد، از خداوند کمک بخواه، در دلت با خداوند صحبت کن، “خدایا، راه درست را به من نشان بده، کمکم کن.”، خداوند مهربان و بخشنده است، همیشه در روزهای سخت کنار توست، از او کمک بخواه.

86-عنصر وجود تو، آنچه که به آن می گویی “من”، از مهربانی ساخته شده. از روزی که به یاد داری “من”، هیچ تغییری نکرده، تغییر کرده؟ از روزی که به یاد داری جسم و فکر تو همواره دستخوش تغییرات بوده و هست، اما “من” هرگز تغییر نکرده، “من” همان روح توست، همان که خداوند در آن دمیده، همان که از جنس مهربانی است و بزرگ.

87-خودت را از اسارت هر گونه اعتیاد، آزاد کن، اعتیاد به سیگار، الکل، انواع مواد مخدر، چه مجاز و چه غیر مجاز. اعتیاد، کنترل تو را از دستت خارج می کند، به جای تو تصمیم می گیرد.

اگر حضور خداوند را در درونت احساس کنی، نیاز به چیز دیگری نخواهی داشت که به آن معتاد شوی. روح و جسم تو نیازی به این مواد ندارند، در اثر تداوم استفاده، نیاز را تو ایجاد کردی، خودت هم می توانی این نیاز را از بین ببری.

از خداوند کمک بخواه، “خدایا، اعتیاد، مرا از تو دور می کند، کمکم کن تا به تو بازگردم، دوست دارم کنار تو باشم.”

88-هر نوع قضاوت را کنار بگذار، قضاوت کردن، منشاء بسیاری از ناراحتی هاست، تمرین کن که حتی در فکرت هم در مورد کسی قضاوت نکنی.

89-با خانواده و اطرافیان مجادله نکن، گذشت کن و اجازه بده آنها هم سلیقه و طرز فکر خودشان را داشته باشند، آرامشی که با این کار به آن می رسی، شیرین تر از لذتی است که در پیروز شدن در جنگ و دعوا (اگر پیروز شوی) بدست می آوری.

90-با خاطرات گذشته آشتی کن، اگر کینه و نفرت از کسی هنوز در قلب توست، او را ببخش. کینه و نفرت در فکر و قلب تو، همچون کیسه ای سنگین، بد شکل و بدبو است، این کیسه را با خود حمل نکن، آن را کنار بگذار.

آیا تا کنون دقت کرده ای که یاد آوری خاطرات بد و بازگو کردن آن با کینه و نفرت، چه تاثیر بدی روی احوالات تو دارد؟ شبی که آن خاطرات و نفرتها را بازگو می کنی، راحت می خوابی؟ آیا دیگران از شنیدن خاطرات پر از کینه و نفرت تو، لذت می برند؟ البته که خیر.

همه کسانی را که هنوز از آنها ناراحت هستی، ببخش. اگر می توانی، با آنها صحبت کن، و بگو که ایشان را بخشیدی و برایشان آرزوی موفقیت و خوشبختی داری.

اگر به هر دلیل، نمی خواهی با آنها صحبت کنی، نامه ای مفصل برایشان بنویس، در این نامه از تمام دلخوری هایت بگو، ریز به ریز برایشان بازگو کن، از تمام ناراحتی ها و عذابهایی بگو که برای تو ایجاد کردند. در انتها بگو که آنها را بخشیدی، برایشان آرزوی موفقیت کن، آرزو کن که شاد و خندان باشند. لزومی ندارد این نامه را به دستشان برسانی، نامه را در یک رودخانه رها کن، به دست باد بسپار، روی موج دریا بگذار. آخرین لحظه تماس نامه را با انگشتانت ، هرگز فراموش نخواهی کرد. بسیار احساس خوبی خواهی داشت. این کار آنقدر تو را خوشحال می کند که دوست داری بازهم آنرا انجام دهی.

در واقع، مهم این نیست که آنها این نامه را بخوانند یا خیر، مهم این است که تو این نامه را نوشتی و کیسه سنگین و زشت را زمین گذاشتی و دیگر با خودت حمل نمی کنی.

91-از نظام آفرینش ایراد نگیر، از سرمای زمستان و گرمای تابستان شکایت نکن، سیل و زلزله و صاعقه را نکوهش نکن. همه این وقایع طبیعی جزئی از نظام کامل پروردگارند. تو هم بخشی از این نظام هستی، خداوند به تو عقل و اختیار داده تا هر جا که خواستی، راه حلی پیدا کنی و شرایط را بهتر کنی. شکایت از سرما و نکوهش فصل زمستان، چیزی را تغییر نمی دهد، فقط نشانه اعتراض و مخالفت تو با تقدیر الهی است.

92-بخشی از فکر و ذهنت را به نظارت بر افکارت اختصاص بده، افکاری که می آیند و می روند، ماهیت آنها چیست؟ آیا با عنصر مهربانی تو، همخوانی دارند؟ انجام این کار، کمی تو را کند می کند و به تو این فرصت را می دهد تا رد پای دوست را ببینی، رد پای او که به تو گفت: “عزیزم، من هرگز تو را تنها نگذاشته و نمی گذارم.”

93-وقتی از کسی رنجیدی و ناراحت شدی، بجای محکوم کردن، از او تشکر کن، بخاطر درسی که به تو داده. این تشکر تو را خوشحال می کند، موضوع ارتباطی به آن شخص ندارد.

94-هر چیز که بخواهی، می توانی بدست بیاوری، مهم این است که بخواهی و بدانی که می توانی. در طول مسیر، معلمها سر راهت قرار می گیرند، تا یاد بگیری و به هدفت برسی.

95-فراموش نکن که مهربانی، قوی ترین احساس است، احساس ترس و نامیدی بسیار ضعیفتر از مهربانی هستند. با وجود نور خورشید، نور شمع و چراغ به چشم نمی آیند. احساس ترس و نامیدی را با مهربانی و دوست داشتن جایگزین کن.

96-هرگز تصور نکن که آسایش و آرامش را با خریدن چیزی بدست می آوری، خوشبختی تو، با خریدن خودرو یا خانه خاصی قابل خریداری نیست، با این خریدنها، خودت را بیشتر در بدهکاری فرو می بری، برای خرید و نگهداری آنها آنقدر مجبور می شوی از خودت فاصله بگیری که با خودت غریبه می شوی.

97-تعصب را کنار بگذار، تعصب چشمان تو را به واقعیت می بندند.

98-همیشه برای تو، مثل هر شخص دیگری موقعیتهایی وجود دارد که می توانی آنها را به دعوا ختم کنی، از ترافیک خیابان تا محل کار و زندگی شخصی. با مشاجره و دعوا آرامشی برای تو حاصل نمی شود، همیشه راهی را انتخاب کن که در این مشاجره ها وارد نشوی، حتی شاهد آنها هم نباش.

99-به دقت در آینه نگاه کن، آیا آن تصوری که از خودت داری، همانی است که در آینه می بینی؟ آیا منزلگاه تمام آنچه که در فکر تو می گذرد، تمام احساسات، مهربانی ها و آرزوها، همین جسم توست؟

البته که خیر، چیزی که به آن می گویی “من”، در هیچ آینه ای قابل رویت نیست، از روحت غافل نشو، دوستش بدار، از او مراقبت کن، به روحت غذا بده، غذای روح تو مهربانیست.

100-آنچه در گذشته اتفاق افتاده مهم نیست، از امروز مهربان باش، صبور باش. هرگز برای اینکه حرف خودت را به کرسی بنشانی، یا کسی را در بحث شکست دهی، مثالی از گذشته اش را به یادش نیاور، نیاز به برنده شدن در بحثها را در خودت ریشه یابی کن و از بین ببر. نیاز واقعی تو، برقراری ارتباط است، ارتباط را با مهربانی می توانی ایجاد کنی.

101-فراموش نکن که هویت تو، هیچ ارتباطی به دنباله فامیلی، شهر تولد، عنوان شغلی و وضعیت مالی تو ندارد. از منظر خداوند تو اشرف مخلوقات هستی، سر منشاء روح تو، از روح خداوند است. آفرینش تو هدفی داشته و دارد، برای انجام کاری به این دنیا آمده ای. همواره هدف از آفرینش خودت را به یاد داشته باش.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پانزده − سه =

دکمه بازگشت به بالا